26 Aralık 2009 Cumartesi

algı

her şey uzağımda benim
ve yakınında değilim ben, hiçbir şeyin...

25 Aralık 2009 Cuma

yaşanmış

Hiç unutmam (nasıl unuturum ki) bir gün eve dönüyorum, biri var yanımda, ben yalnızım. Biri gitmiş galiba, birilerinin omzunda ağlamışım. Öyle yürüyorum sokakta, ekim ayı, soğuk vuruyor yüzüme, hissetmiyorum ben. Çok da soğuk değil galiba, ben üşümeye başladığımda. Bir ses duyuyorum galiba, biri konuşuyor benimle, ona bakıyorum ben, birini görüyorum, o değil, ben değilim. Birşeyler geçiyor aklımdan ama çok tehlikeli. Karşımda biri konuşuyor, güzel dudakları var, ne anlatıyor acaba?

Ne yaşıyorsam ben, biçimlenmiş galiba çok önceden
kesin ağlıyor olmalıyım şimdi
kesin ağlıyor olmalıyım

Hava

Ankara kararsız soğuk, rüzgar var güneş de var, soğuk ama bazan sıcak da. Yağmayacak gibi duruyor ama yağarsa da şaşırtmaz.

19 Aralık 2009 Cumartesi

"Platonik aşkta gerizekalı gibi davranma kılavuzu"

Aynen böyle bir başlık var ekşi'de ama tabii ki benim için böyle başlıklara hiç gerek yok, çünkü elimde denenmiş uygulanmış reçeteli kesin sonuçlu cevaplar var. Ben davrandım, ordan biliyorum.

Öncelikle iyi arkadaşınız olan, arkadaş grubunuzun orta yerinde olan, yani görüşmeyi kesmenizin çok zor olduğu bir adam bulun, sonra o size herkese davrandığı gibi davranırken bunu yanlış anlayın ve sevgilisi gibi davranmaya çalışın. Abartın saçmalayın, yanında, her söylediğini amacınıza hizmet edecek şekilde yorumlayın, içip içip yıkılın, olanı olmayanı millete anlatın. Hatta o kadar abartın ki, adam vaktinde ayrılmış olması sebebiyle ne kadar rahatladığını size anlattığı eski sevgilisine, muhtemelen allahım etrafta bu kızlar varken benim eski sevgilim ne kadar da şahaneymiş hissiyatı yarattığınızdan, daha da hızlı koşarak geri dönsün ve yakın arkadaşınız olduğundan bunu da siz dinleyin tabii. Evlilik planları için fikir verin filan.

Ne denir ki, yaşasın kutsal arkadaşlık bağı.

kıssadan hisse

Bazen hayat size her türlü mesajı verir

ama siz o mesajı almaya niyetli olmadıktan sonra

hayatın her türlü çabası nafiledir.

15 Aralık 2009 Salı

Cumartesi

Bütün gece yağdı yağmur, bütün bir gece, ama ıslanmadım ben, tek damla bile.
Tam karşımdaydın sen. Bunca zaman geçtikten sonra, ama oradaydın işte, hiç beklemediğim kadar oradaydın. Ben bir yerlerdeydim, bilmiyorum ki sen farkımda mıydın.

Yağmur yağdı durdu bütün bir gece. Ama ben hiç ıslanmadım. Çok kalabalıktı... Oysa ben... Sevdiğim adamın bıraktığı boşluk kadar yalnızdım...

5 Aralık 2009 Cumartesi

anlatamıyorum

ya artık beklediğin hiçbir şey kalmadıysa
romantizme sayılmasın, gerçekten kalmadıysa

yani beklediğin senin olsun istediğin şeyi, şeyleri yaşadı ve tükettiysen
en güzeli dediğin en mükemmeli dediğinin kapısını kapattıysan
ondan sonrasını hiç kurmadığın hiç tasarlamadığının sonrasındaysan

üzüntü de değil ama üzülmüyorsan,
sadece farkındaysan
sadece artık beklemiyorsan, çünkü beklemeye değecek şeyler tükendiyse

beklediğin şey, yanından geçip gidiverdiyse, en beklediğinin gidişini ağlamadan izlediysen, doğrusu buysa, böyle olmalıysa

yani diyorum öyle bir boşluksa, artık bundan sonrası sonsuz bir sıradanlıksa...

Sen hep en büyük dalgaları severken, az önce gördüğünün suyun son kez ürpermesi olduğunu biliyorsan...

Sen en büyük fırtınalarla mutluyken, ufacık bir esinti bile olmayacaksa bundan sonra

Bir su damlasıyken sen ateşe tapıyorsan?

Nasıl sürer orada hayat?