4 Mayıs 2010 Salı

sızı


çok kanadım vaktinde
çok kanattım insanları

ve biliyorum bütün o uykusuz geceleri, yorgun sabahları, tuhaf rüyaları

geçti mi peki? Sanmıyorum

geçmediğini de sanmam pek

vardır elbet bunu da bir anlayan

şimdi üzülmeli miyim sizin için, hanginiz için? Hangimiz için hatta...

Yarası olan sızlar tamam, peki ya yarası olmadan sızlayan?

5 yorum:

  1. gidenleri huzurla uğurlamak yardımcı olabiliyor, gidenlerin gittiklerini kabullenmeye. ister "onlar" olsunlar, ister "senden" olsun giden. gitsin işte.
    hem evet, yeniden başlayacak her seferinde. bence.

    YanıtlaSil
  2. zannetmek zordur ve acı ... zannedersin sadece , bitti ve gitti... yarası olmadan sızlanmaz ,yara hep durur aslında sadece izi kaldı sanırsın ... o içerde acır ve hep zamanını kollar ,sırası gelince sızlar...

    YanıtlaSil
  3. uzakta bir şey için bu sızı, kapanmış yaralar için, geçmiş günler için. Yoksa gidenler gitti, hesaplar görüldü, sayfalar kapandı. Sonra, çok sonra, hani her şeyden herkesten sonra, boşlukta tuhaf bir sızı kaldı, benim olmayan ama benim içimde de kanayan.

    çok teşekkürler yorumlarınız için

    YanıtlaSil
  4. düşünme.. düşündükçe sızlayacak, kanayacak o yaralar. bazen farkında olmadan sen kanatıcaksın durduramıyacaksın ve bununla yaşamaya alışacaksın sızı ile acı ile..

    YanıtlaSil
  5. alışıyor insan, olan sadece bu. Düşünmemeye üzülmemeye alışıyor, ama hiç bir sızı dinmiyor tümüyle. Sadece insan tadına alışıyor zamanla.

    YanıtlaSil