22 Temmuz 2010 Perşembe

hayal

İlk okul öğretmeninin sorduğu "en çok kimi seviyorsun" sorusunun cevabı olasım var, birilerinin. Aklına gelesim var gece yarılarında. Zaten yeterince uzamış uykulu sohbetleri daha da uzatasım var. Kalbini kırasım var, benden başka kimsenin iyileştiremeyeceği yaralar açarken. Kanadığını göresim var yeterince yakınında değilken. Yaralarımın üzerine ten tuzu basasım var ve kanatasım yeniden. Eskileri çıkarıp atasım var dolaplardan, hayatımın orta yeride yer açasım var, onsuzken yaşayacağım yalnızlığa, görsün diye yokluğundaki yenilgilerimi, gelsin doldursun diye boşluklarımı, ve çukurlaştırsın diye gamzelerimi bekleyesim var şimdi.

4 yorum:

  1. Gidesim var kimsenin bilmediği diyarlara...sevesim var vicdanım acımadan ama ne mümkün...hiçbişeyin bedelini ödeyesim yok çünkü bedel ödemekten yoruldum ben bazen...her mutluluğun bedelini ödemek zorunda olmasak...

    YanıtlaSil
  2. bedel ödemeden tadına varabileceğimiz mutlulukların şerefine o halde

    YanıtlaSil
  3. Hoşgeldin...şerefe:)

    YanıtlaSil
  4. gerçek anlamda hoşbuldum, çünkü gelemiyordum bir süredir buralara, yazmaya çalışıcam, okuman çok güzel :)

    YanıtlaSil