C

Arkasını döndü baktı, herkese... Herkesin tek tek göz bebeklerine, kalp kıvrımlarına baktı. Ama bana değil, bir tek bana değil. Sonra herkes ona hayran kaldı, dudak kıvrımlarını takip ettiler, birbirlerini katlettiler. Sonra herkes onda kaldı. O gideli çok olmuştu ama aslında hepburadaydı.

Oysa bakmamıştı bana, herkese bakarken, konuşmuştu sesini birtek bana duyurmadan. En yakınında ben vardım, bir arkamdakine ulaştı sesi, onun bir arkasındakine, bir tek bana ulaşmadı sesi, o bir tek benden sakladı sesini. Birtek ben kapıldım sesine. Ya da herkes kapıldı da birtek ben kopmadım tılsımından

Anlatamadım, ne desem anlatamadım. Susmayı ondan öğrenmiştim ama aslında öğrenememiştim. Konuşmak benim huyumdu, onun değil. Onun susuşuydu bu benim değil. Sükut vardı ortada, ikimizin de değil. Sükut karanlığa boğdu hepimizi, bu karanlık bizim değil.