16 Ekim 2009 Cuma
köpük
Yeni baştan başlayabilirim... Sanıyorum. Her şeyi yeniden ve en baştan alabilirim, tek inşa edebilirim istediğimi, yepyeniyi yaratabilirim kendi ellerimle, hem de öyle böyle değil, tam da istediğim şekilde. Yapabilirim
Ama içimden gelen bambaşka, akıp gidivermek köpüklerin arasında, sürüklenivermek sevdiğim ama az sonra dağılacağını da bildiğim bir dalganın arkasında, bırakıvermek her şeyi akışına...
Şimdi ben istiyorum ki, kendiliğinden dağılsın bu gölgeler, nefesim onları dağıtacak kadar güçlü olmadığından değil, "başka türlü bir şey" olduğundan "beni istediğim" hatta "ne ağaca benzediğinden ne de buluta"
şimdi kalkıp gidivermek var, uzun uzun susabilmek için, kapılmak için yeniden, ve bilmek için mümkün olmadığını artık "yeniden"
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder