1 Ekim 2009 Perşembe

Başlangıç

Kolay oldu. Aklımdaki karmaşık kelimelerden sadece birin yazdım deviantart'a ve karşıma çıkan ilk fotoğrafa hayran kaldım. Aldım buraya yapıştırdım. Gizledim sayfayı ve başladım.

Ben ne anlatayım ki?

Zamanın hızlı ilerlemesine isyan etmeyecek yaştayım
ve uzağındayım "bir türlü ilerlemiyor" yaşlarının.

Kadınım. Bu tek başına bir kelimeden oluşan upuzun cümlenin ne anlama geldiğinin farkındayım.

Büyümekteyim. Ve büyüdükçe iğrenmeyi sevmemeyi öğrenmekteyim.

Herkes susarsa, becerebilirlerse susmayı, zamanın geçişini sessizce seyredebilirim.

...ve yetinebilirim... Gerçekten böyle. Ve sevinebilirim, ve ürkütücü biliyorum ama incinebilirim. İncitebilirim de bazen. Ama sevmeyebilirim bunu.

Şimdilik susabilirim. Ama sanırım bu konuda o kadar da yetenekli değilim.

Kısacık bir zaman yokum, sonra yine geleceğim

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder