Bir yerlerden karmakarışık ve dersiz topsuz

YAZ...

Aklımdaki tek kelime bu, beynimin içinde dönüp duruyor

ne için?
kim için?
nasıl?

hiçbirinin cevabı yok, sadece "YAZ" var. Sevdiğim mevsim değil bu sefer, emir kipinde söyleniyor, nasıl söylendiğini biliyorum çünkü kulaklarımda uğulduyor

ama ben...

hiçbir mazeret işlemiyor kulaklarımdaki sese, üstelik itiraz ettikçe yükseliyor. Tanıyorum bu sesi. Hayatta ilk defa duyuyorum belki de ama tanıyorum. Bu ilk defa duyulan en tanıdık ses "yaz" diyor bana.

Yazıyorum ben de.

ne için?
kim için?
nasıl?

hiçbirinin cevabı yok şimdi. Gerek de yok cevaplara. Sadece bir "YAZ"ma eylemi peşindeyim.
ve içimdeki ses "SUS" diyene kadar ben BİR YERLERDEYİM